Barbara Zadrożna CZYTAJ BIO AUTORA
Przeczytanie tego artykułu zajmie Ci: 5 min.
Niedźwiedź polarny – największy drapieżca Arktyki. Gatunek zniknie z mapy Ziemi?
-
0
Piękne białe futro i sympatyczny wygląd tego misia, często zwodzą. Niedźwiedź polarny jest jednym z najgroźniejszych zwierząt na świecie. To nie tylko znakomity myśliwy, ale również pływak.
Dotychczas niedźwiedzie polarne były obiektem zainteresowania myśliwych ze względu na piękne futro i mięso. Tak skutecznie się tym pałali, że w 1968 roku populacja białych misiów na świecie wynosiła tylko 10 tysięcy sztuk. Obecnie wprowadzony zakaz polowań sprawił, że jest ich 3 razy więcej.
flickr.com | longhorndave
Największy na świecie niedźwiedź
Miś polarny, mimo surowych warunków do życia, jest największym przedstawicielem niedźwiedziowatych. Samiec tego gatunku potrafi ważyć od 300 do nawet 700 kg i osiąga osiąga długość 2,4-3,0 m, razem z kodiakiem są największymi drapieżnikami na lądzie. Przedstawicieli tego gatunku spotkać można na Arktyce. Zazwyczaj przedstawicieli niedźwiedzi polarnych poruszając się do 82 stopnia szerokości północnej. Ze względu na brak możliwości zdobycia pożywienia powyżej tego równoleżnika, spotyka się je sporadycznie. Występuje on na obszarze zasięgu stałej pokrywy lodowej, najbardziej wysuniętym na południe miejscem gdzie spotyka się niedźwiedzie jest Zatoka Jamesa w Kanadzie.
Arktyczny mięsożerca
Misie polarne są drapieżnikami, żywią się głównie fokami, zwłaszcza nerpami oraz młodymi morsami. Mimo że są świetnymi pływakami polują na nie głównie na lądzie. W okresie zimowym kiedy brakuje pożywienia niedźwiedź nie pogardzi ptakami, gryzoniami, a także krabami, krabami i białuchami. Rzadko poluje na renifery i piżmowoły, ze względu na to, że organizm niedźwiedzia nie jest przystosowany do długich wyścigów. Ciepłe futro sprawia, że się szybko przegrzewa.
Samotnik z wyboru
Niedźwiedzie polarne żyją i polują samotnie. W celach prokreacyjnych łączą się w pary na bardzo krótko, zazwyczaj w czasie kwietnia lub maja. W tym czasie samce poszukują bezdzietnych partnerek, o które często muszą toczyć bój z innymi kandydatami. Samice, które opiekują się potomstwem, nie zachodzą w ciąże. Zazwyczaj młode są przy matce dłużej niż 2 lata. Zazwyczaj w okolicach października i listopada niedźwiedzie wygrzebują legowiska, w których chronią się od północnych wiatrów. Jednak tylko ciężarna samica zapada w nich w sen, podobny do tego w jaki zapadają niedźwiedzie brunatne. Zazwyczaj po około 195 a nawet do 265 dni, czyli w okolicach grudnia i stycznia na świat przychodzi dwójka młodych. Ważą około 450-900 gram i są gołe, ślepe i głuche. Na szczęście lęgowisko przygotowane przez matkę jest ciepłe, bo utrzymuje temperaturę około 15 stopni Celsjusza. Małe niedźwiedzie opuszczają je po raz pierwszy w okolicach kwietnia i maja.
Uważasz, że to był dobry artykuł? A może coś jest niezrozumiałe?
Autor tego materiału czeka na Twój komentarz. Serio.
0